Bloedwaarden na een jaar

Nu er een jaar verstreken is sinds mijn operatie was het vorige week tijd om mijn bloedwaarden te laten checken. Gedurende dit jaar heb ik al meerdere keren bloed laten prikken en er is nooit iets gevonden. Geen tekorten, geen te hoge waardes, helemaal niks.

Gisteren kreeg ik de uitslag van mijn bloedonderzoek. En wat denk je? Bijna al mijn waarden zijn perfect. Alleen mijn vitamine D kan wat omhoog (dat is nu 47 en ideaal is rond de 150), maar dat is ook het enige. Ik denk dat ik nog maar wat extra vitamine D ga slikken dan. Of ik moet gewoon op vakantie naar een extreem zonnig land, haha. Dat laatste zit er trouwens niet in, want ik ben door mijn vakantiedagen heen.

Het afgelopen jaar heb ik heel trouw mijn vitamines en maagbeschermers geslikt. Elke dag, punt. Zoals het hoort ook, want anders hadden mijn waarden er niet zo goed uit gezien. Ook heb ik vanwege mijn extreme haaruitval extra vitamine B complex geslikt en dat is ook te zien aan de bloedwaarden. Gelukkig maar, want zonder die extra vitamine B had het er misschien niet zo goed uit gezien.

Mijn advies voor mensen die een maagverkleinende operatie? Luister goed naar je lichaam. Vertrouw je het niet? Laat dan je bloed even prikken. Ik heb dat meerdere keren gedaan. Er kwam telkens niks uit, maar het nam wel heel veel onzekerheden weg.  Het is niet niks, die operatie en je zeker voelen over je nieuwe situatie is het beste cadeau wat je jezelf kunt geven.

 

 

4 gedachten over “Bloedwaarden na een jaar

  1. Goed bezig! Vitamine D tekort schijnt in het najaar bij meer mensen voor te komen.
    Gelukkig is het met het slikken van extra vitamine D (en evt een zonvakantie haha) goed zelf omhoog te krikken

  2. Hoi,

    Gisteren heb ik je blog nog eens opgezocht. Niet voor het eerst, want juni afgelopen jaar kwam ik via een ander blog (maar geen idee meer welk blog, in ieder geval niet met dit onderwerp) toevallig (ik gelofo niet in toevalig) op dit blog.

    Na jaren van alles proberen, kwam ik er ‘ineens’ door jouw blog achter dat er nog hoop voor me is, een gastric bypass. Nagedacht, gezocht, gepraat, gehuild.. zou ik… enz. enz. ben ik het traject ingegaan bij het Slotervaartziekenhuis en zit ik hier nu, vandaag, met knikkende knieeën omdat ik morgen word geopereerd. Ik ben bang om de controle los te laten morgen bij de narcose, maar ben zo klaar voor het leven waar ik nu al zo van hou, maar dan mét gezond lichaam.
    Ik wilde je bij deze bedanken voor je blog, bedankt!

    Groetjes Hanneke (32)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *