‘Maar lukt het je écht niet om zelf af te vallen? Je kan toch gewoon gaan eten? En waarom sport je niet wat extra ofzo? Zo’n operatie is toch hartstikke heftig?’
Zomaar wat minder aardige reacties die ik heb gekregen nadat ik vertelde welk traject ik ga bewandelen. Alhoewel ze het vast goed bedoelen, het voelt niet altijd fijn om mezelf te moeten verdedigen.
Als ik het zelf zou kunnen was ik al lang af gevallen. Dan had ik al die diëten niet nodig gehad. Als ik ‘gewoon’ af zou kunnen vallen had ik die GBP niet nodig gehad.
Hoewel ik de afgelopen jaren al heel ver ben gekomen is het heftig te moeten toegeven dat het me niet lukt om af te vallen. Echt mensen, als ik wist hoe ik het zou moeten doen, dan deed ik dat. Het is misschien hard om te moeten zeggen, maar als je zelf nooit te zwaar bent geweest begrijp je mij wellicht helemaal niet. Dan weet je niet hoe zwaar het is, letterlijk en figuurlijk, om overgewicht te hebben.
Mindful eten, luisteren naar je lichaam. Ik probeer het, het lukt me soms en dan verval ik weer in mijn oude patroon van teveel eten. De basis is er, ik heb alleen wat extra steun in de rug nodig.
Na mijn operatie zal ik het ook echt zelf moeten doen. Blijf ik slechte dingen eten, dan zal ik niet goed afvallen. Ga ik, net als nu, maar dan extra hard, bezig met gezonder eten, dan zal ik volgend jaar een gezonder gewicht hebben.
Afgelopen vrijdag ging ik voor de laatste keer All You Can Eat sushi eten met vriendin V. V. is ook enorm veel afgevallen en vertelde me dat ze een keer de vraag kreeg of ze het zelf had gedaan… Waarop ze zei: Wie dan? De buurvrouw? 🙂 De persoon bedoelde waarschijnlijk of ze een operatie of andere hulpmiddelen had gebruikt om af te vallen, maar het kwam er wat beroerd uit. En dan nog: natuurlijk doe ik het straks ook zelf. Ik bepaal toch zelf dat ik gezonder wil worden en beter wil gaan eten? Er is niemand anders die mijn eten kan eten, mijn keuzes kan maken, mijn lichaam kan veranderen. Alleen ik. En ik heb er zin in!
Wat is jouw ervaring met afvallen en de reacties die je daar op krijgt?
Wat naar van de vervelende reacties! Alsof je ‘zomaar even’ voor een GBP kiest, omdat het zo ‘makkelijk’ is of zo?
No need om jezelf te verdedigen, dit is jouw keuze en jouw traject. JIJ weet waarom je het doet, en je hebt daarbij geen vervelende reacties nodig 😉
GPB is een zware keuze…. en zeker niet makkelijk…ook niet na de operatie…
Heel erg dat mensen het zien als een “makkelijke” manier….
Ik vind het heel knap dat jij het heft in eigen handen neemt en de manier waarop maakt niet uit….
Hou de positieve gedachte vast….. denk aan al die leuke die het voor jou gaat hebben…..ook als het soms even moeilijk wordt….
En de mening van andere mensen??? Ach ik denk maar zo….een tijger maakt zich ook niet druk om de mening van een schaap….. waarom zou jij dat dan wel doen??
Weetje, als het op gewcht aankomt is het alsof iedereen denkt dat hij/zij het recht heeft daar iets van te vinden en te zeggen.
Dingen die ik heb gehoord:
“Maar zó dik ben je toch niet?!” (bij 110 kg. en 1,71 m.)
“Je wordt toch niet te dun hè?”
“Nou, je benen zijn nog steeds wel stevig he?” (nadat ik bijna 40 kg was afgevallen)
“Je gaat toch niet te ver he?”
“Kom, je mag toch wel een taartje? Ook ongezellig hoor.”
“Heb je dat afvallen zèlf gedaan?” Nee, de buurvrouw was zo lief het voor me te doen, nu goed?!
Nou, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Be prepared, Marije!