Gisteren was het moment aangebroken: ik ging shoppen bij Primark. Niet voor man, kinderen van vrienden of mijn moeder, maar voor mezelf.

Samen met een vriendin ging ik naar de vestiging in Rotterdam, waar we ons uitstekend hebben vermaakt. Ik liep naar buiten met een flinke tas kleding en andere troepjes en was er maar 63 euro voor kwijt.

En het mooiste van alles? Ik pas gewoon in de grootste maat van de winkel, maat 46. Woooohoooo! Ik ben een gelukkig mens! Alleen de legging die ik kocht past niet, maar ach… lekker boeiend. De rest past wél!

Toen ik nadacht over de maagverkleining was het eerste waar ik naar uit keek: kunnen shoppen in een normale winkel. Geen Miss Etam, geen Promiss, geen Paprika, maar gewoon een winkel. Een winkel waar ze niet persé grote maten kleding verkopen, maar waar alles ‘normaal’ is. Niet dat een grote maten winkel abnormaal is, maar het idee overal te kunnen shoppen is gewoon fantastisch!

Het gevoel wat ik gisteren had toen ik de kleding aan trok was niet te beschrijven. Ik heb mijn doel gehaald! Qua kilo’s ben ik er nog lang niet, maar mijn grootste overwinning heb ik toch maar mooi behaald. Ik ben écht een gelukkig mens!

Waar kijk jij het meest naar uit?